zoeken
knop: zoek
Home/

Omslag van het boek Er dwars doorheen; gedachten en gedichten over rouw alleen staan, oud worden en leren van het leven Jo Ghijsen en Monica Boschman, Er dwars doorheen; gedachten en gedichten over rouw alleen staan, oud worden en leren van het leven

Het nieuwe boek Er dwars doorheen bevat gedachten en gedichten over rouw, alleen staan, oud worden en leren van het leven. De teksten komen uit de dagboeken van Jo Ghijsen (1921). Monica Boschman (1965) schreef er gedichten bij. Het is een boek om bij stil te staan. Met woorden die je meevoeren, er dwars doorheen.

Spannend binnenleven
Vanaf de buitenkant ziet het leven van een vrouw boven de tachtig er niet zo spannend uit. Maar in haar geest is het druk. Daar wordt gedacht, gepiekerd, overwogen en geleerd als nooit tevoren. Jo Ghijsen (1921) is zo'n oudere vrouw met een spannend binnenleven. Ze liet het niet alleen bij denken, ze schreef haar gedachten ook op. Gedachten en gevoelens over rouw, alleen staan, ouder worden, inleveren en leren van het leven. De teksten in het boek komen uit de dagboeken die Jo Ghijsen bijhield van haar 84e tot haar 88e levensjaar. Monica Boschman (1965) schreef speciaal bij deze teksten gedichten.

Uitnodiging om te praten
Jo Ghijsen begon met schrijven toen ze bijna 80 jaar was. In de periode dat haar man overleed en ze alleen verder moest, vertrouwde ze haar gedachten toe aan het papier. Ze bracht het proces van rouwen, ouder worden en loslaten onder woorden op heldere en indringende wijze. Ze zegt: "Toen ik het niet meer begreep, ben ik gaan schrijven. Ik heb geschreven vanuit mijn onmacht en daarmee opnieuw grip gekregen." Monica Boschman heeft de kern van de teksten van Jo gevangen in korte gedichten. De combinatie van passages, gedichten en illustraties maakt van Er dwars doorheen een intens boek. Het brengt gedachten en gevoelens aan de oppervlakte die vaak achter de schermen blijven. Het boek is een uitnodiging om samen over verlies, ouder worden en loslaten te praten.

Citaten
'Theo en ik zijn nu in de winter van het leven aanbeland. Wij kunnen ons nog aan elkaar warmen, aan onze kinderen en de mensen om ons heen. Wij hebben de kleren, het eten en de verwarming die we nodig hebben. Het zijn niet de dingen om ons heen die wegvallen. Het zijn gedeelten van onszelf.'
'Nu moet ik leren dingen te bedenken en regelen alleen voor mijzelf en voor mijn eigen plezier. Dus niet meer steeds vooral voor anderen. Nu moet ik zelf zorgen dat ik een leuk leven heb. Zo gaat het als je een alleenstaande oudere vrouw bent. Alleenstaande oudere vrouwen kunnen hun eigen weg gaan en hoeven met niemand rekening te houden.'

Verkrijgbaar:
in de boekhandel en via >www.mbwebshop.nl



[ terug ]