Corien van Zweden, De kunst van het rouwen

Journaliste Corien van Zweden probeert de geschiedenis te ontrafelen van haar verzwegen, naamloos gebleven zusje dat in 1960 bij de geboorte overleed. Ze ontdekt dat hun familieverhaal niet op zichzelf staat, maar past in de rouwcultuur van de jaren zestig; over dood, rouw en verdriet werd zo veel mogelijk gezwegen. Sindsdien is er veel gebeurd. In minder dan een halve eeuw tijd is de dood van een groot taboe veranderd in iets dat veel weg heeft van een hype. Er wordt op grote schaal geëxperimenteerd met nieuwe uitvaartrituelen en Allerzielen wordt ieder jaar een grotere happening.

Van Zweden ging op onderzoek uit in de wereld van de ‘wilde rituelen’ en sprak met ervaringsdeskundigen, en met professionals die van de dood hun beroep hebben gemaakt. De geschiedenis van het verzwegen zusje fungeerde daarbij voortdurend als een spiegel.

Het boek is een prachtige achtergrondverhaal bij de reden en betekenis van al die monumenten die de laatste jaren op veel begraafplaatsen zijn opgericht ter nagedachtenis van de anonieme en ongedoopte kinderen uit de jaren dat de dood nog vooral een taboe was.





[ terug ]